Mutfak kültürü kavramı yemek, içecek türleri ve bunların hazırlanma, pişirilme, saklanma ve tüketilme sürecini, buna bağlı mekan ve ekipmanı, yeme içme geleneği ile bu çerçevede gelişen inanç ve uygulamadan oluşan bütünsel ve kendine özgü bir kültürel yapıyı anlatır.
Türkiye’nin coğrafi konumu, tarihsel süreç içerisinde ilişki kurulan uygarlıklar, iki büyük imparatorluğun (Selçuklu ve Osmanlı) yeme-içme geleneğinin getirdiği yeni açılımlar Türk mutfak kültüründeki çeşitliliğin belirleyici etkileridirTürkiye’de yerel mutfakların özgün etkilerini barındıran köklü ve çok yönlü bir mutfak kültürü yaşamaktadır.
Eski dönemlerde Türklerin balık tutmakla ilgilendiklerine dair delil yoktur veya yok denecek kadar azdır. Anadolu’da uzun yıllar boyunca yapılan arkeolojik kazılarda, tarih öncesi çağlara ait çok sayıda kanıt bulunmuştur. İlk insanlar yaşamlarını sürdürebilmek amacı ile doğada kendiliğinden yetişen bitkiler ile beslenmenin yanı sıra avcılık da yapmış, bölgede bulunan su kaynaklarından avladıkları balıklarla beslenmişlerdir. Zaman içinde balık onların temel gıdalarından biri olmuştur. O yıllarda yapılan balık motifi şeklindeki tasvirler bu olguyu yansıtmaktadır.Balık mitolojik olarak bolluk, bereket ve verimliliği simgelemektedir. Yakın geçmişimizde, özellikle Osmanlı sanatında, özellikle çini sanatında pek çok eserin süslemesi balık motifi ile zenginleştirilmiştir.Ayrıca balık, Doğu ve Batı mitolojilerinde kutsal olarak kabul edilmiştir. Denizli toplumlarda ise balığın şans ve mutluluk getirdiğine inanılırdı. Bizans ve Osmanlı dönemlerinde Müslüman halkın aksine kentte yaşayan Hristiyan ve Museviler deniz ürünleri tüketmişlerdir. Avlanan balıklar taze olarak tüketildiği gibi salamura, tütsüleme ve güneşte kurutma yöntemleriyle uzun süre saklanabilmiştir.
Türk mutfağında balık, sostan ziyade pişirilme biçimiyle ön planda olup, genelde ızgara ve tava tekniği ile pişirilmiş ve balığa gereken saygı gösterilmiştir. Balığı pişirirken lezzetin ortaya çıkmasını sağlamak gerekir. Sos kullanmıyoruz, hatta balığa limon bile sıkmayı hakaretten sayıyoruz.
Bununla birlikte yine de o devirde balık, Türklerin günlük gıdaları arasında fazla yer almadı.